Even Apeldoorn bellen
Het pupillenkamp 2025 is weer voorbij! De dagen gingen erg snel over en er zijn veel leuke dingen gebeurd. Misschien heeft uw kind al wat verteld of kwam echt alleen “ja het was leuk” uit, zijn hier de hoogtepunten. Wat u vooral moet onthouden, is dat het kamp weer erg geslaagd was. Het weer zat niet altijd mee, maar dat mocht de pret absoluut niet drukken. Excuus voor het iets wat later verhaal, ik ben nu gewoon pas bijgekomen van het kamp.
Iedereen was er weer helemaal klaar voor, wat waren er veel verschillende beroepen en ook heel veel mini’s van de leiding. Nadat bezorger Nick iedereen had voorgesteld, door middel van de geluiden die specifiek bij het beroep hoorde. Vertrokken we optijd!?? Ook paste de bagage, was dat een voorbode voor een geweldig kamp? De kinderen vol met spanning en energie in de bus wat, door alle file, bijna 2 uur rijden was. Na gezegd te hebben avondeten mee te nemen voor in de bus, bestond dat voor namelijk uit snoep en chips. Yes, aangekomen in Apeldoorn. Begonnen we met een spel om elkaar beter te leren kennen. Het grote veld was afgezet met afzetlint en deels ook afzettape? Wie heeft dat gekocht? Na het spel werden de kamers ingedeeld, was 1 kamer voor de jongens en 1 kamer voor de meiden toch net te weinig en werd voor de eerste keer op kamp flexibiliteit van de leiding vereist. Met flink wat ruilen, passen en meten had iedereen een slaapplek. Iedereen even rusten, was het tijd voor nog een spel. Het lichtjesspel, kan jij zonder geraakt te worden door een waterpistool lichtjes pakken met het hoogste aantal punten? De kids waren zo slim om dus eerst naar de punten te kijken voordat ze het meenamen, dus werden de regels tijdens het spel aangepast. Zo enthousiast dat bos uit rennen met je punten, dat je even vergeet van de heuvel af te rennen en dat het nu rollen werd. Tijd om naar bed te gaan. De kameroudste waren daar verantwoordelijk voor: De kameroudsten oudste jongens: Fanny, Roos en Stijn, oudste meisjes: Evelien, Merle en Romy & jongste: Britt, Silke en Yoëlle. Lagen ze eindelijk op bed, tijd voor de dropping voor de oudste kinderen. Werden ze een uurtje verderop gedropt en waren ze met 3 uur alweer thuis, ik vind dat heel keurig. Ook de nieuwste leiding had een leuk avontuur. De rest van kinderen waren trouwens absoluut niet van plan om te slapen, nadat ze dat eindelijk waren. Stonden ze om half 6 alweer op. Wat resulteerde in dat de leiding tussen 0 minuten en 3 uur had geslapen. De kinderen hadden naar ons idee niet heel veel meer dan wij geslapen.
Dus vroeg der uit en tijd voor ochtendgymnastiek, ze vonden het heel gek dat ze zo vroeg op moesten staan en moesten gaan rennen op het grote veld, maar waarom moesten ze dat doen? Ze hadden geen zin, er werd zeker flexibiliteit van de leiding gevraagd. Spellen zoals tikkertje, bij levend Stratego werd alles uit de kast gehaald om te winnen, zelfs een mooie snoekduik de brandnetels in. Ontbijten maar, dat was binnen en moest even een slaapzaal omgebouwd worden tot eetzaal want het regende! (niet de laatste keer helaas) Trap op en af en daarna weer op om langs het ontbijtbuffet te lopen. Lunchpakket gemaakt en met je rugzak onderweg lopen naar het zwembad, waarom moeten de kinderen lopen en de leiding niet, was een vraag wat vaak werd gesteld. (wij liepen gewoon naast hun, op moment van vraagstelling) Zwembad was prima en lekker warm, waaronder je onder begeleiding van iemand boven de 18 het stoombad in mocht, dus Tjibbe en Jelmer moesten ook onder begeleiding. Je kon ook relaxen in het bubbelbad, waar natuurlijk meer personen in zaten dan mocht. Wat kunnen we nog meer doen in zwembad? Inderdaad een stormbaan bouwen, werd veel bekijks getrokken en ook zeurende ouders, maar ja laat gaan. De badmeesters en badjuffen vonden het alleen maar leuk en wij ook, daar gaat het eenmaal ook om. Rond drieën gingen we rustig aan weer terug naar de accommodatie, even douchen met behulp van Roos en Yoëlle en dan weer schoon richting de acco.
Aangekomen mocht je gelijk je witte shirt pakken en op je shirt tekenen de één kon niet vol genoeg en de ander vond 1 stip meer dan voldoende, maar allemaal erg leuk! Tijd voor vrij spelen, koppelschieten met de leiding of een ander leuk spel. Van de optie ”Chillen op de kamer” werd ook gretig gebruik gemaakt. Tijd voor het avondeten de pasta! Weer geweldig klaar gemaakt door de keukenploeg, die urenlang in de keuken hebben gestaan, applaus! Het was zo lekker, het was op! Dat leverde later een probleem op... De kinderen gingen weer langs een buffet, maar gelukkig nu wel buiten. Netjes wachten in de rij op en als je dan eenmaal aan de beurt bent, hoe stel je dan een vraag? Pasta of zou ik alsjeblieft wat pasta mogen? Dat tweede is natuurlijk een stuk aangenamer, menig kind werd dus ook weer achteraan gestuurd. De leiding weet alleen wat ze moeten doen als de twee magische woorden worden gebruikt: Alsjeblieft en dankjewel.
Omdat de kinderen tijdens de busreis al hun snoep al op hadden gegeten was het tijd voor de snoepkraam, daar ontstonden de mooiste dingen, zoals een echte bromance tussen Flinn en Sverre, maar ook Joost zorgde voor een ontroerend moment. Na al die suikers hadden de kinderen genoeg energie om aan het volgende spel te beginnen. Het dierengeluiden spel, door het hele terrein heen maakte de leiding een specifiek geluid van een dier. Kon jij het dierengeluid raden en de daarbij horende vraag oplossen? Het werd langzaamaan donker en de maan kwam in de plaats voor de “zon”. Dat kan maar één ding beteken, spooktocht! Het verhaal over onze geliefde pop Bob, hij was weg, maar konden we hem misschien nog zien in het bos? Nick vertelde het spookverhaal, veel kinderen waren aan het slapen, niet omdat Nick een saai verhaal vertelde, maar omdat de nacht daarvoor toch wel kort was. Per groepje ging je de route lopen met twee van de leiding, de ene groep liep wat sneller dan andere. Er zaten vier duo’s verstopt, ook al wacht de D1 nog steeds op het schrikmoment van Bjarne en Romy. Terug bij de accommodatie, gelijk gaan slapen en de leiding had ook rust. Iedereen van de leiding tegelijk naar bed, moeten we vaker doen.
Good Morning, wakker worden! Tijd voor de sportdag, we begonnen natuurlijk met het al eeuwen oude verdien je ontbijt spel. Om je ontbijt te verdienen, werden er rondje gerend, geplankt gegooid en nog veel meer. Dit was nog maar het begin van de sportiefste dag, het begon allemaal met leuke spellen, probeer te winnen van het andere team, welk team kan de meeste beroepen verzamelen, we redden het toch wel net voor de regen? Nee, net niet, dus dan maar snel onder het afdak en tijd voor de lunch! Broodjes knakworst, heel lekker! Leiding weer even kort overleg, wat de volgende planning zou worden, omdat de weersvoorspellingen er niet al te goed uit zagen. Toch doorgegaan met een aangepaste sportdag en wat zagen wij zelfs even tot onze verbazing? De Zon!! Gelukkig had Roos zonnebrand ingeslagen. Na alle energie verbruikt te hebben, was het tijd om je hersenen te laten kraken met levend Cluedo. Wie heeft de chefkok laten verdwijnen? Welk hulpmiddel en Wat was het plaats delict? Even tijd voor jezelf en daarna weer lekker eten! Het was toch maar de derde keer frituur achter elkaar, voor de leiding. Na het eten was het tijd voor de ontgroening, zoals eerder vermeld was het eten zo goed, dat er te weinig middelen waren voor de ontgroening. Een parcours af te leggen, met warm water? Dit vind ik persoonlijk iets te mild. Jelmer kwam als beste uit de strijd en kon zich van de drie rookies (Anna, Jelmer en Tjibbe) de beste noemen.
Snel naar de kamers en je mooiste outfit aantrekken, verplicht een spijkerbroek van Yoëlle. Het was tijd voor de bonte avond, met mijn persoonlijke favoriet: Droom je mee als optreden. En met heel veel spectaculaire andere acts van Dansen, zingen tot aan quizzen. Tot schrik van iedereen had ABBA geen tijd, maar kwam Sandy van Grease wel even kijken. Ook de kampawards zijn weer uitgereikt! En elke winnaar was natuurlijk erg blij met zijn prijs, toch?? Daarna was het tijd voor de disco, niet voor iedereen enerverend, want veel gingen er naar bed, zo moe zelfs dat ook een zwembadje als bed werd gebruikt. Niet dat het geluid zachter werd gezet, want het was nu tijd voor de karaoke in de jongenskamer, want de meiden wilde niet. Zetten de leiding toch maar weer een prachtig optreden neer. Oké nu echt klaar en gaan slapen, of toch niet. Iedereen die een confetti kanon had ging het even poppen in de andere kamer. Wat hebben we daarvan geleerd? Iets uitdelen, is ook iets incasseren. Voor de kinderen was het ook wel verwarrend hoor, ze werden door de ene leiding aangestuurd en vervolgens door de andere weer tegengehouden. Goed of het nou wel of niet mocht, scheerschuim was ook overal te vinden. Volgens bronnen zien ze nog steeds overal confetti op de grond. De rust is wedergekeerd, tot dat Terrenc de kamer binnen kwam. Gooi ik zes met de dobbelsteen dan gaan we met ze alle een rondje rennen, top plan! Laten we het erbij houden dat het niet bij 1 rondje is gebleven. Het was nu echt laat en de kinderen moesten nu gaan slapen, Merle die kinderen in slaap probeerde te krijgen, maar daarbij zelf in slaap valt, perfect voorbeeld! De rust is gekeerd en de leiding nog even gezellig samen tijd om voor de laatste keer naar bed te gaan, iedereen ging naar bed, behalve Tjibbe die haalde het net niet.
Laatste dag is helaas aangebroken, tijd om al je spullen weer in te pakken en wat is dat altijd lastig. Huh ik heb alleen nog maar een linkerschoen? Ik weet echt niet waar mijn slaapzak is? Hebben we een bord nodig bij het eten, want ik heb mijn bord niet meer? Na even door te zetten, was de grootste troep opgeruimd. Was het tijd voor ontbijt, maak ook snel je lunchpakket om straks in het dorp op te eten. Over het terrein waren allemaal vragen opgehangen, had je het goede antwoord kon je de juiste letter op schrijven. Wat was nou de postcode? Hoeveel duo’s zaten er verstopt? Welke bingo? Alle vragen goed beantwoord, dan kon je een zin maken: Schade? Even Apeldoorn bellen.
De kinderen gingen naar het dorp, tijd voor het foto spel. De meeste groepjes hadden heel veel opdrachten gedaan, maar 1tje werd er door niemand gedaan? Strafpunten! De accommodatie begon al aardig leeg te raken, maar de laatste dingen moesten nog gedaan worden, door de blijvende leiding. We hebben het schoner achter gelaten dan dat we het gekregen hadden. De kids kwamen terug van het spel en gingen bijna de bus in, ze hadden dus echt een ijsje verdiend. Maar sinds wanneer moeten ijsjes de vriezer in? De ijsjes waren helaas nog geen ijsjes te noemen, dus die werden even overgeslagen. Tijd om de bus in te gaan, de film werd opgezet en het was een oase van rust. De film was in het Engels, dus ook nog is wat educatiefs gedaan. Na een kleine 2 uur waren we aangekomen in Wormer, iedereen werd liefdevol ontvangen en gaf elke leiding een high five! Normaliter kwam er nog een foto, maar die werd op een later tijdstip geleverd, de vader van Merle was dat even vergeten. Leiding met elkaar nog even pizza gegeten en geproost.
En dat was het einde van kamp 2025, een kamp vol met leuke herinneringen en mooie momenten. Namens alle leiding, bedankt:
Anna, Bjarne, Britt, Evelien, Fanny, Jelmer, Joost, Kenzo, Kevin, Merle, Nick, Roos, Romy, Silke, Stijn, Terrenc, Tess, Tjibbe en Yoëlle
Tot volgend jaar!
Silke Hendriks
& de rest van de leiding